NR Kina se pragmatično prilagođava situaciji (ne)delanja EU na terenu i legitimno lobira i “infiltrira” svoje (geo)ekonomske, (geo)političke i bezbednosne interese na Zapadnom Balkanu
Izbijanje pandemije SARS – CoV – 2 virusa, nagnao je (vladajuće) predstavnike globalnog sistema upravljanja da redefinišu, a potom i da međunarodnoj zajednici ponude odgovor o reklasifikaciji aktera u međunarodnim odnosima. Dobijanjem odgovora na ovo pitanje, tek tada ćemo biti u daleko boljoj poziciji da uvidimo da li i na koji način se menja struktura međunarodnih odnosa.
Kada je reč o strateški važnom prostoru Zapadnog Balkana, nova pandemija je pokazala nekoliko činjenica o kineskoj spoljnoj politici. Najpre, Kina još uvek istovremeno zauzima stav i razvojne ekonomije i supersile koja želi da obezbedi globalni razvoj nudeći ekonomsku, političku i medicinsku pomoć zemljama širom sveta. Potom, NR Kina budno prateći i pragmatično se prilagođavajući situaciji (ne)delanja EU na terenu, pored kreiranja paralelnih struktura odnosa i normativnih okvira, u već postojeće modele i forme odnosa Zapadnog Balkana sa ostatkom sveta ili drugim moćnim silama, legitimno lobira i “infiltrira” svoje (geo)ekonomske, (geo)političke i bezbednosne interese. Iako, Peking insistira da je njegova diplomatija oslobođena od vrednosti, ipak stvara atmosferu koja će biti pogodna kineskom razumevanju međunarodnih normi, nadograđivanja već postojećih i otvaranja novih polja zajedničkih interesa, plasmana kineskih viškova u čeliku, staklu, radnoj snazi i deviznim rezervama i ostvarivanja win-win saradnje kao oblika realizacije nacionalnih ciljeva, što je i pokazao organizovanjem Kina + 17 zemalja Centralne i Istočne Evrope.
NR Kina, kao “+1”, stvara atmosferu koja podstiče EU da deluje kao koherentna celina i unese izmene u odnosima i strateškim delovanjima kako prema EU zemljama kandidatima, tako i prema kineskim globalnim ambicijama
Sa druge strane, NR Kina, kao “+1”, sprovodeći ovakve strategije u nadopunjavanju i izmenama odnosa sa regionom Zapadnog Balkana kao celinom i zemljama koje ga čini u geografskom i političkom smislu, istovremeno stvara i atmosferu koja podstiče EU da deluje kao koherentna celina i da unese izmene u odnosima i strateškim delovanjima kako prema EU zemljama kandidatima, tako i prema kineskim globalnim ambicijama. U istom kontekstu, novouspostavljeno stanje pogoduje EU da sada na drugačijim postavkama može učestvovati u kreiranju bezbednosne arhitekture, političke klime i ekonomskih tokova u Zapadnom Balkanu. No, pitanje i dalje ostaje da li zemlje Zapadnog Balkana poseduju zahtevane institucionalne kapacitete, razvijenost civilnog društva i diplomatsku “dovitljivost” da iskoriste razvojne prilike, tako što će usaglasiti različite, a nekada i protivurečne interese EU i NR Kine, kao i interese drugih moćnih država prisutnih u ovom delu sveta.
Na kraju, svako snosi odgovornost za sopstvene postupke.
